dag lieve volgers, na al die tijd ben ik hier weer eens 

 moederdag komt weldra 

ik heb recent nieuwe dingen speciaal voor moederdag gemaakt 

en nog steeds voor hetzelfde doel 

al zal ik waarschijnlijk moeten bijvertellen dat Aida zelf al moeder is geworden van een kleine jongen Gabriel 

ze heeft haar studies voltooid en is volop op zoek naar werk (wat niet zo voorhanden ligt daar ) 

ze vroeg me of ik de kleine man ook naar school kon laten gaan , en ja natuurlijk dat kan zeker 

dan zal marainne maar een beetje harder werken zeker 😁😁

ik ga proberen om weer regelmatig hier wat te posten want het is echt keilang geleden 

tot de volgende keer 

poezelige kaartjes

zeer recent heb ik werken met aslan ontdekt en dan creëer je dit 

vind het zeer leuk om te doen 

maar nu kan ik op zoek naar nieuwe want hij is op 

naar jaarlijkse gewoonte

naar jaarlijkse gewoonte heb ik ook dit jaar een standje op de camping om mijn spulletjes die ik maak te verkopen en ook elk  jaar is er een wedstrijd aan verbonden 
dit jaar kon men de dinosaurus winnen , velen speelden mee , ze moesten het gewicht raden van de dino en wie juist zat of het kortste bij had hem gewonnen , er speelden toch wel een 30 tal mensen mee 
wat jammer was ik had men doos met kaarten vergeten en ja, net nu kwamen ze vragen om kaarten , zo jammer ,maar ja ,het weze zo , gewoon pech 
omdat foto's meer zeggen dan woorden zie hier onder 
en voor ik het vergeet te vertellen, het doel is gehaald, kheb genoeg centjes om haar weer een jaar naar school te sturen 

links in beeld "de dino" 

hij woog 940gr 

hier sta ik "beretrots"

gelukkig waren er buren met lege tafeltjes want ik kwam helemaal niet toe met mijn tafel :)

een fier prinsesje met haar aangekochte eenhoorn 

de winnaars van de wedstrijd en nieuwe ouders voor de dino 

en mijn laatst gehaakte poppemeisje ,die net niet klaar was voor mee op de stand te staan 

zo dat was het weer 

bedankt voor het te lezen en tot gauw 

veel liefs van een gelukkige marainne 

de poes in de kast

het verhaal van de redding van deze mama met kindjes
dag mensen, ik ben zumi en de oudste van het stel ,wij zijn met zen vieren en geboren naast een wiel ,ergens in een park dat eigenlijk geen park is
voor het helemaal donker werd werden we door dingen vastgegrepen ,dingen die we niet kenden en ergens in een donker warm hoekje gestopt ,wij vieren alleen ,na een tijdje kwam ons mama ook , wat een geluk zeg, want zo pas geboren zonder mama ,is echt maar raar op deze nieuwe koude, enge wereld
ik hoorde allerlei geluiden en samen waren we maar een beetje bang ,gelukkig was ons mama bij ons , die helemaal niet gewoon is van opgesloten te zitten , ze is een vrije poes maar niet bang voor die vreemde tweevoeters

we hoorden vanalles ,nu weet ik dat het een madam was die was aan het onderhandelen om mijn neefjes en nichtjes hier weg te halen ,die mochten wel vrij rond lopen nog , ik begon maar heel snel ,heel luid te piepen in de hoop dat die madam ons hoorde en na een tijdje ,ja hoor , het werd heel licht ,dat merkte ik ook al zijn men oogjes nog gesloten
nog wat gepraat en over en weer geroezemoes en ineens werden we opgepakt en samen met ons mama in een ronkend ding gezet
dat ronkend ding noemt een auto ,ik weet dat want ik ben de oudste en we zijn toen naar een groot huis gereden ,hebben een hééle grote plaats gekregen met zachte dekentjes en heel veel plaats en eten voor ons mama

die madam heeft ons verteld dat ze samen met een paar andere mensen in het groen(zwerfkat in leuven) voor ons zal zorgen , maar voorlopig blijven we hier , tot we groot en sterk genoeg zijn om naar een gouden huisje te verhuizen , mama ook maar die word eerst geholpen, wat dat betekent daar ben ik nog te klein voor
oja mijn mama die noemt perla ,mooi hé

de reden waarom dat we in de kast zaten was om het gevaar te ontlopen , gevaar in persoon van een boze meneer die helemaal niet van dieren houd en ons zwemles ging geven in de dijle , alhoewel de kast geen ideale oplossing was ,het was toch een poging , maar wie weet hoelang we er hadden moeten inblijven ,dus maar goed dat ik zo hard gepiept heb hé
lieve groetjes van een gelukkige mama en ons 4

nieuwe serie kaartjes

Misschien is het pakket dat ik had gekocht al wat ouder ,maar ik heb nu pas Staf Weesenbeeck ontdekt .
Keileuk om mee te werken en afwerken daar doe je gewoon je zin in, allemaal hetzelfde of toch verschillend, eigen keus én smaken verschillen 
Daar ik niet veel meer kan/mag haken (elleboogontsteking) zal ik wat meer kaartjes moeten produceren want stil zitten ,dat zit er bij mij nu éénmaal niet in .
Dus hier mijn kaartjes 

en dan dit weekend nog iets afgewerkt ,het ineen zetten duurt meestal langer dan het haken zelf 

een heel lief éénhoorntje x3

voila lieve bloggers, ik heb men woord gehouden en ben deze keer niet lang weggebleven 

tot gauw en nog een verlate welkom aan de nieuwe bloggers 

groetjes van hier 

lang geleden

het is lang gelden dat ik hier nog iets heb gepost 
het word ook alsmaar drukker, wat gaat dat worden als ik in pensioen ga 
maar ik heb zeker niet stilgezeten 
men haakpen draait nog overuren 

dit is een harmonicahond en heel leuk om te maken 

verder heb ik iets nieuws geleerd, werken met servieten ,zeer leuk om te doen ook al kan ik er een smodderboeltje van maken ,maar j a,men moet eerst oefenen en oefenen eer je het onder de knie krijgt 

wat vinden jullie van mijn oefeningskes 

ik lees graag jullie meningen en gedachten 

en tot gauw, deze keer niet zo lang (hoop ik) 

Uitnodiging