de poes in de kast

het verhaal van de redding van deze mama met kindjes
dag mensen, ik ben zumi en de oudste van het stel ,wij zijn met zen vieren en geboren naast een wiel ,ergens in een park dat eigenlijk geen park is
voor het helemaal donker werd werden we door dingen vastgegrepen ,dingen die we niet kenden en ergens in een donker warm hoekje gestopt ,wij vieren alleen ,na een tijdje kwam ons mama ook , wat een geluk zeg, want zo pas geboren zonder mama ,is echt maar raar op deze nieuwe koude, enge wereld
ik hoorde allerlei geluiden en samen waren we maar een beetje bang ,gelukkig was ons mama bij ons , die helemaal niet gewoon is van opgesloten te zitten , ze is een vrije poes maar niet bang voor die vreemde tweevoeters

we hoorden vanalles ,nu weet ik dat het een madam was die was aan het onderhandelen om mijn neefjes en nichtjes hier weg te halen ,die mochten wel vrij rond lopen nog , ik begon maar heel snel ,heel luid te piepen in de hoop dat die madam ons hoorde en na een tijdje ,ja hoor , het werd heel licht ,dat merkte ik ook al zijn men oogjes nog gesloten
nog wat gepraat en over en weer geroezemoes en ineens werden we opgepakt en samen met ons mama in een ronkend ding gezet
dat ronkend ding noemt een auto ,ik weet dat want ik ben de oudste en we zijn toen naar een groot huis gereden ,hebben een hééle grote plaats gekregen met zachte dekentjes en heel veel plaats en eten voor ons mama

die madam heeft ons verteld dat ze samen met een paar andere mensen in het groen(zwerfkat in leuven) voor ons zal zorgen , maar voorlopig blijven we hier , tot we groot en sterk genoeg zijn om naar een gouden huisje te verhuizen , mama ook maar die word eerst geholpen, wat dat betekent daar ben ik nog te klein voor
oja mijn mama die noemt perla ,mooi hé

de reden waarom dat we in de kast zaten was om het gevaar te ontlopen , gevaar in persoon van een boze meneer die helemaal niet van dieren houd en ons zwemles ging geven in de dijle , alhoewel de kast geen ideale oplossing was ,het was toch een poging , maar wie weet hoelang we er hadden moeten inblijven ,dus maar goed dat ik zo hard gepiept heb hé
lieve groetjes van een gelukkige mama en ons 4